zaterdag 29 augustus 2015

Le Tour de France à pied, mijn memoires. Deel 1: de algemene punten



Toch nog een verslag van mijn Tour de France Footrace 2015. Het was niet mijn bedoeling om nog een verslag te publiceren, mijn dagboeken staan al op mijn weblog en een verslag zou als mosterd na de maaltijd komen. Schrijven deed ik wel, voor mezelf. Geen mens die het leuk vindt om mijn memoires nog een keer te lezen. Geen hond die het interesseert en geen haan die ernaar kraait, dacht ik. Of het waar is weet ik niet maar ik wil later ook niet horen dat iemand het wel heel graag had willen lezen. Bij deze dus voor diegene die het wel interesseert, het eerste deel van mijn memoires, de flarden die door mijn hoofd spookten na de Tour. Dit eerste deel gaat over de algemene dingen van de Tour, het tweede deel zal over mijn dieptepunten gaan en het derde deel over de hoogtepunten. En daarna houd ik erover op. Beloofd!

dinsdag 4 augustus 2015

Tour de France Footrace 2015, week 6


Dag 37: 3-8-'15:  Oudon > Sainte-Gemmes-sur-Loire,  70,499 km
De laatste maandag. De dag van vandaag is vergelijkbaar met die van gisteren behalve de sprint naar de boot en de afstand is ook langer. Maar het parcours is net zo mooi en rustig. Het gezelschap waar ik mee loop is ook hetzelfde, Jenni en Chantal. Goed gezelschap. Het is niet zo dat we continu samen lopen maar wel steeds in elkaars buurt. En vlak voor de finish wacht je dan even op elkaar zodat je samen finisht. 

Oja, voor wie het weten wil: ik had vanmorgen een normale stoelgang. Interessant of niet dan? Maar ik wordt er blij van.


Dag 38: 4-8-'15:  Sainte-Gemmes-sur-Loire > Le Lude,  67,643 km
Een shitdag. Gedacht aan stoppen maar niet gedaan. Shit. 
Een route die weer anders uitgezet is dan het roadbook en de GPS. Shit. 
De route die weer te lang is. Shit. Veel te vaak de bosjes in gemoeten. Waterdunne shit. 
Stukje met Wilma gelopen en haar beloofd om niet uit te stappen. Tot de dood ons schijt.
Stephane die zo geblesseerd is geraakt dat hij uit moest stappen. Shit. 
Al die anderen die geblesseerd zijn en toch doorgaan. Ik moet niet zeiken (alleen maar schijten) dus ik ga door. 
Een stukje van slechts 300 km schijt mij van Parijs.

Dag 39: 5-8-'15:  Le Lude > Montoire-sur-Le-Loir,  64,192 km
Na de shitdag van gisteren vandaag een dag om te koesteren. De hele dag met Jenni gelopen en kunnen genieten van de mooie omgeving. Niet uit de broek gehoeven en zelfs best lekker gelopen. Natuurlijk was het zwaar, logisch als je al zoveel kilometers in de benen hebt. Maar iedereen heeft het zwaar. Ik ben blij dat ik bij de verzorgingsposten gewoon kon eten zonder me daarna beroerd te voelen. Dat loopt toch een stuk fijner. Doe me aub nog 4 van dit soort dagen.

Dag 40: 6-8-'15:  Montoire-sur-Le-Loir > La Ferté-Bernard,  58,431 km

Weer een dag op stap met Jenni en Chantal voor een relatief korte etappe. Maar wel één met bijna 600 hoogtemeters dus dat maakt het weer wat uitdagender. Verder geen moeilijke dingen vandaag, gewoon de doorgaande weg volgen en dan kom je er wel. De mensen van de verzorgingsposten verwennen ons met extraatjes. Zo krijgen we naast het gewone uitgebreide aanbod ook nog minimarsjes, sesamkoekjes, vers brood, pancakes, pannenkoeken, schuimpjes en nog veel meer lekkers. We mogen wel oppassen dat we niet te dik worden. En ik heb alles kunnen eten en binnen kunnen houden! Dat voel je echt wel als je loopt. Niet dat ik nu harder ga maar ik voel me wel sterker.

Vannacht slapen we in een sportcomplex in een echt (stapel)bed. Heerlijk maar wel even wennen. Al meer dan 5 weken lang hebben we onze vaste rituelen, alles staat en ligt op een vaste plek naast je slaapmatje zodat je niet hoeft te zoeken en nu ineens is dat allemaal anders en is het een grote chaos naast mijn bed. Maar ik heb onder Dave geslapen en er zijn vast maar weinig vrouwen die dat kunnen zeggen.


Dag 41: 7-8-'15:  La Ferté-Bernard > Courville-sur-Eure,  64,798 km
Deze dag voelde als een soort uitstapje. Samen met Jenni over de heuvels gelopen in een prachtige omgeving. Het lijkt hier een beetje op Limburg maar dan net iets hoger en uitgestrekter. Rustige landweggetjes en kleine dorpjes waar we nauwelijks mensen zien. Elk dorp heeft wel een grote kerk. De tijd vliegt eigenlijk voorbij. Het begin van het parcours is zwaar met veel klimmen maar de tweede helft is wat vlakker. In totaal 700 hoogtemeters geklommen.

De laatste vrijdag zit erop, geen doordeweekse dag meer. Nog slechts een dubbeldekkertje en dan zijn we klaar. 


Toch heeft deze dag ook een domper: Marie en Christiaan die bijna 6 weken met ons meegereisd zijn en voor ons zorgden zijn na een ruzie met organisator Thierry naar huis gegaan. Ik vind dat echt te triest voor woorden.


Dag 42: 8-8-'15:  Courville-sur-Eure > Rambouillet, 61,850 km
Een vakantiedag, zo voelde het vandaag. Iedereen is meer ontspannen dan voorheen omdat alles nu te overzien is. Met maatje Jenni weer heerlijk gelopen. Chantal volgde vlak achter ons aan het elastiek. Ik heb het nog niet vaak meegemaakt dat ik zo goed en fijn kon samenlopen met iemand zoals ik met Jenni doe. Maar we zijn een goed team, we denken en zeggen hetzelfde, kunnen ook goed samen zwijgen, lopen hetzelfde tempo en moeten zelfs regelmatig tegelijk plassen. Ik ben echt superblij dat ik tijdens deze Tour zoveel met haar heb kunnen delen. Goede momenten maar ook slechte. We bekeken deze Tour van dag tot dag, hielden ons wereldje bewust klein, maar nu durven we aan de finish te denken. En worden daar nu al emotioneel van.

Vandaag finishte ik 1 minuut voor Jenni. Niet dat ik haar er uitgesprint heb, wie naar het klassement kijkt zal het misschien begrijpen. We liepen geen wedstrijd maar maakten een voettocht. 

Morgen is de laatste etappe. We gaan het halen! Samen.


Dag 43: 9-8-'15:  Rambouillet > Paris,  55,762 km

FINISH!!!!!